HAMAK LESOVIK DUCH- PIERWSZE WISZENIA

Od kilku lat przymierzałem się do zakupu hamaka, bezskutecznie z kilku powodów. Pierwszy to nieustająca dziura budżetowa :-( , drugi- uboga oferta. 

Z miejsca odrzuciłem hamaki siatkowe i wielozadaniowe plandeki do przenoszenia zwłok, na najciekawsze na rynku hamaki marki DD mnie nie stać, a średnia półka to Amazonas i kilka no-name’ów bez opinii w Internecie. Najciekawszy w tym portfoglio wydawał się Amazonas Mosquito z dodatkową moskitierą (owady mnie lubią- bez wzajemności), dopóki…

Kilka m-cy temu na forum tactical.pl pojawiło się kilka dyskusji dotyczących hamaków, w których hamakerskim doświadczeniem wyróżniały się wypowiedzi użytkownika o nicku palowski. Wynikało z nich, że od dawna używa hamaków, mało tego- sam je dla siebie i znajomych szyje. Zatem nie zaskakującą acz miłą wieścią było założenie przez niego firmy Lesovik, startującej z modelem Duch.
Nieco później, na moje pytanie o to jak do tego doszło Rafał (bo to on krył się pod tym nickiem) odpowie:

Dzisiaj chętnie i bez przekłamania mówię, że z turystyką miałem do czynienia od zawsze - urodziłem u stóp Beskidu Śląskiego, a nad Bałtykiem pierwszy raz byłem w wieku... 3 miesięcy. Na poważnie cała przygoda zaczęła się i rozwinęła dzięki bielskiemu środowisku ZHR. Później poszło lawinowo: biwaki, obozy, samodzielne wypady w góry, w las i po nizinnych bezdrożach, próbowanie różnych rodzajów aktywności związanych bardziej lub mniej z turystyką: kajakarstwo (nizinne i górskie), rafting, survival, bushcraft, militaria, strzelectwo, łucznictwo, wyprawy stopem i własnym busem. Część z tego hobbystycznie, część zawodowo. Nawet moje oświadczyny odbyły się na szlaku na wysokości prawie 3500m n.p.m. na Mulhacenie w hiszpańskich Sierra Nevada. A hamaki?Nie pamiętam dokładnie skąd przyszła pierwsza myśl o tym. Do poznawania tematu podszedłem wiosną 2009 r, a już latem tego samego roku prowadziłem w Pogorzelicy obóz harcerski z wykorzystaniem samodzielnie wykonanych hamaków. Później okazjonalnie szyłem dla znajomych. Jesienią 2012 podczas licznych podróży po Bałkanach zapadła decyzja o rozwinięciu skrzydeł - po powrocie do kraju rozpocząłem pracę nad kreowaniem marki (z niemałą pomocą mojej narzeczonej). Lesovik stał się dla mnie ucieleśnieniem wartości i emocji, które od zawsze wiązały się z "moim" outdoorem - pełnym przygody, szacunku dla sił przyrody, pracy nad sobą, inspiracji opowieściami o odkrywcach i "ojcach" sztuki przetrwania, poszukiwania alternatywy wobec "masowej" turystyki.

 …dopóki  nie stałem się posiadaczem lesovikowego Ducha.
 Listonoga przyniosła mi zgrabny zielony woreczek  o pojemności ok. 1 litra, z którego wyciągnąłem, niczym sztukmistrz z butonierki, niekończącą się płachtę cienkiej mocnej materii zakończonej linkami.

Sprawdźmy, co nasz lesovik pisze o hamaku na swojej stronie i czy to jest prawdą?

Szczegóły techniczne:

• wymiary: 325 x 150 [cm]
• waga: hamak 380 g + ok. 100 g pokrowiec i linki
• materiał: 100% poliamid w splocie ripstop
• kolor: wiosenna zieleń
• w zestawie: hamak, pokrowiec, 2x 5 m linka

Pierwsze próbne rozwieszenie przed domem i hamak musi dłuuugo czekać na koordynację dni pogodnych z tymi wolnymi od pracy i kolejną wycieczkę do Wielkopolskiego PN. Tu długo (za długo) wybieram odpowiednią miejscówkę, wyciągam hamak z plecaka, podchodzę do drzewa i… żałuję, że nie przeczytałem uważnie rozdziału Poradnika-węzły i nie poćwiczyłem rozwieszania. Wieszając Ducha w ogrodzie użyłem załączonej podwójnej linki oraz węzła podejrzanego na youtubie i wystarczyło , ale tu mamy o wiele szersze drzewa, których podwójna linka nie obejmie. Dlatego jeden jej koniec omotałem wokół drzewa, a drugi połączyłem z nim węzłem prusiko-podobnym, aby móc regulować naprężenie hamaka.

Dobrze, że nikt tego nie widział, bo zajęło mi to pół godziny. System jakoś zadziałał, choć pod obciążeniem przytarłem koszulkę linki . Dlatego przed następnym razem do końców hamaka przymocuję karabińczyki , a linkę zastąpię taśmą do owinięcia wokół drzewa. Dobrym patentem jest też tzw. ridgeline. Najważniejsze, żeby znaleźć dla siebie najbardziej pasujący sposób i stosować go szybko i skutecznie.

Do hamaka najprościej wskoczyć stając nad nim okrakiem (o ile nie jest za wysoko) bądź bokiem. Duch jest na tyle szeroki, że można leżeć w nim w poprzek jak w wygodnym fotelu.

W hamaku można leżeć na dwa sposoby: 

Wzdłuż- sposób na dłuższą metę mniej wygodny jako, że głowa i nogi są nieco uniesione, ale sprawdza się gdy chcemy w hamaku zjeść, poczytać bądź pilnować czy wilk się nie skrada.

Po skosie hamaka, czyli brazylijski sposób, dzięki któremu leżymy płasko.

Chcąc spać w ten sposób warto hamak rozwiesić nieco luźniej niż przy spaniu na wprost.

Bez względu którą pozycję wybierzemy, w duchu, dzięki jego szerokości i wysoko uniesionym ścianom , śpi/leży się jak w kokonie. Daje to poczucie komfortu i bezpieczeństwa (nie spadniemy we śnie), choć nie widzimy czy nie zbliża się do nas zły niedźwiedź. 

A tak wygląda dach lesovika:

W Duchu spędziłem dopiero jedną noc, ale to wystarczyło aby potwierdzić przypadłość każdego hamaka-mizerna izolacja od dołu. Najlepsze wypełnienie śpiwora zgniecione ciężarem naszego ciała może okazać się niewystarczające. Ja spałem na alumacie, ale to opcja na naprawdę ciepłe noce. Posiadaczom obszernych śpiworów typu kołdra sugerowałbym raczej naciągnąć go na zewnątrz hamaka (jak skarpetkę na sandała) niż wciskać do środka. Nie bez powodu doświadczeni amerykańscy hamakersi stosują wynalazki typu quilt, do którego i ja się przekonuję- najprościej będzie mi zaadoptować w tym celu poncho liner lub kołderkę Zosi. Komu brakuje pomysłów odsyłam do strony Lesovika, strony ultimatehang I youtubowych filmików Shugemery’ego.

Słowem podsumowania - Duch „odczarował” dla mnie hamaki, nauczyłem się, że :

• śpi się w nim bardzo wygodnie- w łóżku lubię spać na brzuchu i kręcić się w nocy, stąd moje obawy, 
• można rozwiesić go wszędzie, no, prawie wszędzie.
• warto poćwiczyć na sucho rozwieszanie,
• to, po prostu, prostokąt materiału, a nie żadna wyrafinowana konstrukcja, więc nie ma się czego obawiać. Zgodnie z zasadą Im prościej- tym lepiej. I lżej...
•  w połączeniu z tarpem i moskitierą to doskonała alternatywa dla namiotu.

Czym Duch wyróżnia się spośród konkurencji?

Pierwsze i najważniejsze to wymiary- ponad 3 metry długości i półtora szerokości pozwalają na wygodę dla dwóch bliskich sobie ;-) osób, a mega-komfort dla outdoorowego singla (doskonale oddaje to "1,5" w nazwie). 

Dwa- materiał- lekki i przewiewny poliester w slocie ripstop. Poniewierałem się w nim z Zosią i Szymonem (total weight: ok. 140- 145 kg) i linki mocno trzeszczały, a materiał nawet nie kwęknął (btw: świetny fun dla dzieciaków). 

Trzy- jakość. Rafał, wzorem Wisportu, śmiało mógłby na swoich produktach umieszczać napis "proudly made in Poland". Po przykrych doświadczeniach z helikonem, wnikliwie obejrzałem wszystkie szwy hamaka (łącznie z pokrowcem) i jestem pod wrażeniem ich jakości: wszystkie proste, równe, z ryglówką w newralgicznych miejscach.

Wspomniałem o pokrowcu, któremu producent wszywając rzepowe pętelki na brzegu nadał funkcję schowka (zdj. wyżej), w którym możemy schować na noc podręczne drobiazgi: latarkę, snickersa, okulary...

Ja zamierzam go trochę przerobić, ale o tym jeszcze będzie.

Użycie hamaka ogranicza chyba tylko wyobraźnia: od jednodniowych wycieczek z dłuższą przerwą na odpoczynek, noclegów w lesie, nad(!) terenem podmokłym, przez żagle, kajaki, survival po ogródkowo- plażowe dyndanie czy plenerowe festiwale filmowe. Hamak jest doskonałym wyborem dla turysty rowerowego czy autostopowicza podróżującego po krajach z zakazem biwakowania na dziko- w przeciwieństwie do namiotu toleruje go większość służb mundurowych.

A ja tymczasem myślę o dwóch mocnych kołkach w ścianie mieszkania...